سرویس فرهنگ و هنر مشرق -  در جلسه نشست نقد و بررسی آثار داستانی سینمای سیاسی در جشنواره عمار با محوریت دو فیلم «بعد از ظهر» و «ساحل امن» در سینما فلسطین، مهدی شیخ صراف، منتقد فیلم درباره اثر «بعد از ظهر» گفت: از ابتدا تا انتهای فیلم «بعد از ظهر» شاهد فضای تاریک و تلخی هستیم که حتی یک طنز و یا دیالوگ معتدل وجود ندارد. درست است فتنه 88 تلخ بود اما نباید این میزان تلخی را در فیلم از ابتدا تا انتها نشان داد.

امیرعباس ربیعی، کارگردان فیلم در پاسخ به این نقد گفت: وقتی این فیلم را پس از ساخته شدن دیدم تازه متوجه این نقص شدم و این نقد را می‌پذیرم که باید یک شخصیت و یا چندین دیالوگ را برای تعدیل فضا در نظر می‌گرفتم.

وی افزود: درگیر کردن حس مخاطب بسیار کار سختی است که من برای رسیدن به این هدف تمام تمرکز خود را روی نشان دادن فتنه و تلخی آن گذاشتم که از فضای معتدل خارج شدم.

شیخ صراف اظهار داشت: گره‌گشایی در این فیلم منطقی بود اما اینکه در شلوغی، دخترها دوستانشان را به طور تصادفی پیدا میکنند غیر منطقی است.

ربیعی بیان کرد: فیلم در پی نشان دادن این موضوع است که تمام اتفاقات برنامه ریزی شده و از پیش تعیین شده نیست و برخی اتفاقات بطور تصادفی روی می‌دهد. اما در رسانه هایی مانند بی بی سی اتفاقات را از پیش تعیین شده می‌دانند.

ارزشی ساختن کار سختی است

در بخش دیگری از این نشست کرامت پورشهسواری، کارگردان فیلم «ساحل امن» نیز درباره اثر خود توضیح داد: کار ارزشی ساختن بسیار سخت است، «ساحل امن» با مظلومیت ساخته شد و ما به مرحله ای رسیدیم که از ادامه کار ناامید شدیم اما با توسل جویی به شهدای گمنام کهف الشهدا، مسیر این ساخت این اثر هموار شد.

روح الله خوشکام، تهیه کننده فیلم «ساحل امن» بیان کرد: از مشکلات ساخت این فیلم، می‌توان به امکانات محدود، نبود حمایت نهادها و پشتیبانی مالی نام ببریم اما با تمام این مشکلات طوری برخورد کردیم که کار شروع شده، پایان پذیرد.

وی در همین باره افزود: حتی این فیلم که فیلمی برای وحدت ملی بود در جشنواره فجر نپذیرفتند.

شیخ صراف نیز درباره این فیلم اظهار داشت: مزیت اصلی این فیلم، تراکم موضوعی بدون در ذوق زدن مخاطب بود، همچنین با توجه به اینکه «ساحل امن» اولین فیلمی است که راجع به انتخابات سال 92 ساخته می‌شود قطعا با پوشش رسانه ای بهتر می‌توانست بازخورد بهتری بگیرد و مطرح شود. این فیلم در شخصیت سازی به فیلم های هالیوودی شباهت دارد.

پورشهسواری بیان کرد: سال‌هاست که در فیلمهای ایرانی شخصیت های قهرمان دیده نمیشود و تا فیلمسازی می‌خواهد اسطوره سازی کند همه منتقدان ایراد میگیرند. این درصورتی است که هالیوود به شدت قهرمان پرور است. ما در این فیلم تلاش کردیم نشان دهیم که زمانی که بیگانه ای علیه ایران شوریده شود تمام ایران از هر قشر و با هر دین و مذهبی متحد میشوند.

شیخ صراف خطاب به کارگردان فیلم گفت: دقیقا در فیلمی مانند «13 ساعت در بنغاضی» دیده می‌شود که از تمام ارگان های کشور دست به دست هم می‌دهند تا وضعیت را سامان دهند، اما در ایران فیلمساز از هر ارگانی که پول می‌گیرد به بالا بردن همان ارگان می‌پردازد. در فیلم شما چنین چیزی دیده نمیشود و تمام ارگان ها با هم متحد می‌شوند.

فکر می‌کردم با اثری فان مواجه هستم

وی افزود: در ابتدای فیلم فکر می‌کردم با فیلمی فان مواجه هستم اما بعد از ادامه فیلم متوجه شدم که ژانری جدی دارد و در هر لحظه منتظر بودم که ادامه فیلم چه خواهد شد؟ این نشان می‌دهد که تعلیق خوبی در ساختار فیلم وجود دارد و همچنین با توجه به استفاده از ناو و ناوچه از نرم افزار های خوبی استفاده شده است؛ اما گاهی اوقات بازی بازیگران خوب نبود.

پورشهسواری در خصوص این نقد بیان کرد: در مورد بازی بازیگران دفاعی ندارم و درست است که گاهی خوب بازی نکرده اند اما تلاش خود را برای اینکه بازی ها خوب و صمیمی باشد، کرده‌ام.

وی ادامه داد: این فیلم پروانه ساخت و نمایش سینمایی دارد اما به دلیل اینکه بیننده ندارد ما به فکر اکرانش نبوده ایم اما برای پخش از رسانه ملی و نمایش عمومی برنامه داریم.

کارگردان فیلم «ساحل امن» گفت: نسخه اصلی این فیلم 7-8 دقیقه بیشتر از نسخه اکران شده در جشنواره عمار است که این سانسور برای پخش از تلویزیون انجام شده است. این فیلم بدون سانسور، سیاسی تر است و قول می‌دهم برای اکران های بعدی جشنواره نسخه بدون سانسور را ارائه دهم.

شیخ صراف اظهار داشت: اگر این فیلم را در زمان انتخابات 92 رسانه ای و پخش می‌کردید، قطعا بیشتر دیده می‌شد.

پور شهسواری در همین باره بیان کرد: رسانه ای نکردن این فیلم در زمان انتخابات از عمد بوده زیرا ما دنبال دیده شدن نبودیم و به فکر امنیت هستیم نه اینکه به ناامنی ها دامن بزنیم.